Happy Girls Are The Prettiest Girls

how to not be a hopeless romantic یعنی چقد اتفاق! سال جدید شد! و خیلی چیزا فرق کرده! و در عین حال همه چیز مثل قبله.. و من همچنان خــــــــــَـــــــــر ام! یه فرندشیپ ویت بنفتیزو با سکوت و سر سنگینی تموم میکنم،‌ سه هفته نشده میرم یه دیت جدید.. و خوشحالم و استرس دارم و ته دلم مث بچه دبیرستانی قند آب میکنن که دارم اسنیک اوت میکنم و میرم دیت! و مث دخترا رفتار میکنم و راست همه چیزو میگم براش و فاکینگ گیگل میکنم و میذارم اون حساب کنه و ناز میکنم و مهربونم! و فکر میکنم،‌ اینی که اینقد ازش میترسیدم شایدم اونقدرا ایده بدی نباشه،‌ و همینو به مهرناز میگم و میگه دونت گت توو إهد آف یورسلف و من بهش میخندم و فکر میکنم،‌ من  نبودم که شروع کردم که،‌ اون اسک اوت کرده پس من نیستم که إهد آف مایسلف ام.. و نگرانی ام اینه که نکنه اون بخواد جدی شه و من آماده نباشم جدی شم.. چجوری بهش بگم و این چیزا... و با همه اینا با لبخند از دیت برمیگردم خونه.. به مهرناز میگم "من بهش تکست بدم یا صبر کنم اون تکست بده؟" و فکر میکنم "اشکالی نداره که خبر بدم سالم رسیدم خونه،‌ نه؟" و فکر میکنم "چرا خودش نپرسید سالم رسیدی یا نه؟ یا بگه خوش گذشت؟ یا بگه ایت واز نایس؟" و فکر میکنم "نکنه من باید تشکر کنم؟!" و فکر میکنم که چقدددددر وقته من یه ریلیشن شیپ جدیدو شروع نکردم که بدونم چیکار باید کرد و چند سال گذشته رو هی با اکس هام آن و آف شدم و #سای!! و... دو روز میگذره.. و تکست نمیده.. و تو هیچ سوشال مدیای دیگه ام چیزی نمیگه.. و آنلاینه! و من تمااام ذهنم توی این 40 ساعتی که گذشته درگیره .. که "وات دید آی دو رانگ" "دید دی نات لایک می ایناف" "ولی خیلی فسینیتد به نظر میومد که" و هزااااارتا فکر د Happy Girls Are The Prettiest Girls...